Ασβέστης
Ασβέστης του Δήμου Μακρακώμης
Ο Ασβέστης Φθιώτιδας, βρίσκεται 15 χιλιόμετρα περίπου βόρεια της Μακρακώμης. Με τον καθορισμό και την αναγνώριση των συνόρων (1827-1832), παρέμεινε στην Ελλάδα και ήταν ένα από τα ακροτελεύτια χωριά της Φθιώτιδας. Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με μια ανεπίσημη απογραφή του 1835 ήταν 69 κάτοικοι.
Το χωριό Ασβέστης, ήταν ένας οργανωμένος προεπαναστατικός οικισμός στη θέση της σημερινής τοπωνυμικής τοποθεσίας «Παλιασβέστης», στα Ριζά του υψώματος Κοκκάλια-Καραούλι.
Η παρούσα μελέτη, έχει σαν σκοπό να εισάγει κάποια μικρά ιστορικά γεγονότα, αλλά σημαντικά, που σημάδεψαν την πορεία των κατοίκων στα πρώτα χρόνια της μετεπαναστατικής Ελλάδας.
- Να αναδείξει τους πρωτεργάτες εκείνους, οι οποίο ανταποκρίθηκαν στο
κάλεσμα- σάλπισμα της φωνής της πατρίδας στον ξεσηκωμό, υπέρ της ανεξαρτησίας της από την μακρόχρονη σκλαβιά.
- Να φωτίσει τις δυσκολίες που είχαν αυτοί, όχι μόνο στη εξοικονόμηση των λιγοστών απαραίτητων για τη ζωή των παιδιών των, καλλιεργώντας τάγονα και κακοτράχαλα πρανή της Όθρυς, αλλά φύλακες και φρουροί στις πρώτες γραμμές, αντιμετωπίζοντας τους Tούρκους που κάθε τόσο έβαζαν φωτιά στα λιγοστά σπαρτά τους.
- Να προβάλλει το θάρρος και την γενναιότητα, των λιγοστών κατοίκων του χωριού, μόλις 17 οικογένειες το 1843, οι οποίοι δεν δίστασαν να διαμαρτυρηθούν με την κρατούσα τότε κατάσταση για τους βαρύτατους εγγείους και λειβαδικούς φόρους, αλλά και για τα βακούφικα κτήματα της περιοχής τους, και να προξενήσουν το θαυμασμό του τοπικού και εθνικού τύπου τη εποχής τεκμήρια, τα οποία και παραθέτουμε.
Κάποιοι από τους αγωνιστές βρίσκονται γραμμένοι στους καταλόγους των Γ.Α. Κ,. δυο και τρεις φορές και κυρίως το όνομα Λάμπρος Σούρλης, αλλά και το Λάμπρος Σουρλόπουλος,. Επειδή δεν είναι δυνατόν να γίνει διαχωρισμός, απλώς τους μεταφέρουμε. Δεν αποκλείεται, ο ή οι εν λόγω αγωνιστές να είναι ένα και το αυτό πρόσωπο ή με κάποια συγγένεια μεταξύ τους.
Οι παρακάτω αναφερόμενοι αγωνιστές από τον Ασβέστη, είναι καταχωρημένοι μαζί με άλλους ρουμελιώτες αγωνιστές και τους αποδίδονται τα ανάλογα αριστεία αγώνα, όπως αυτά εγκρίθηκαν από τις επιτροπές, κατόπιν πιστοποιήσεως τους, από του τοπικούς οπλαρχηγούς, υπό τις διαταγές των οποίων προσέφεραν τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις για την ανεξαρτησία της πατρίδας:
Ασβεστιώτες αγωνιστές 1821
[Λουκάς Ασβεστιώτης. Πιθανή καταγωγή από Άγραφα. Διαμονή Ασβέστη έλαβε χάλκινο αριστείο. Είναι στον κατάλογο της Βαρυμπόπης όπως και κάποιοι άλλοι. Ο υποφαινόμενος πήρε χάλκινο αριστείο ως υπαξιωματικός. Είναι γραμμένος με α/α 187 σε κατάλογο του Υπουργείου επί των στρατιωτικών με αριθμό 6836/ΓΑΚ 226 αχρονολόγητος με 244 ονόματα αγωνιστών που λαμβάνουν τα χάλκινα αριστεία. Εκ του Υπουργείου των Στρατιωτικών. Υπογραφή: Π.Ι Ρόδιος υπουργός επί των Στρατιωτικών. Ο υποφαινόμενος, είναι γραμμένος και στο χωριό Βαρυμπόπη -Μακρακώμη. Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.282]
[Γεώργιος Κουτζιάφτης/σιδερένιο από Ασβέστη, φέρεται γραμμένος με α/α 99, στο ίδιο κατάλογο με τον Γ. Σούρλη. Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Ιωάννης Κουτζιαφτης (Κουτσάφτης)από Ασβέστη, έλαβε σιδερένιο αριστείο. Είναι στο ίδιο κατάλογο με τον Γ. Σούρλη και πιθανόν με τον αδερφό του Γεώργιο.Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Δημήτριος Λούκας από Ασβέστη έλαβε σιδερένιο, φέρεται γραμμένος με α/α 98,στο ίδιο κατάλογο με τον Γ. Σουρλήκαι με άλλους συμπατριώτες του. Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Γεώργιος Ι. Σούρλης Από Ασβέστη του Δήμου Μακρακώμης. Φέρεται γραμμένος με α/α 1, σε κατάλογο 3466/18 Μαρτίου 1844, με άλλους 100 Ρουμελιώτες αγωνιστές, ο οποίος στάλθηκε στον πολιτευτή Δημήτριο Χατζίσκο για διανομή των αριστείων στους δικαιούχους. Του απονέμεται το σιδηρούν αριστείο Αγώνα.Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Λάμπρος Σουρλής από Ασβέστη έλαβε σιδερένιο αριστείο. Πιθανόν να είναι ο ίδιος με τον Λ. Σουρλόπουλο ή συγγενικό του πρόσωπο. Λαμβάνει σιδερένιο αριστείο.Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Λάμπρος Σούρλης Πιθανή καταγωγή από Άγραφα διαμονή Ασβέστη. Είναι στον κατάλογο του χωριού Βαρυμπόπη όπως και κάποιοι από άλλα χωριά. Ο υποφαινόμενος πήρε χάλκινο αριστείο ως υπαξιωματικός. Είναι γραμμένος με α/α 188 σε κατάλογο του Υπουργείου επί των στρατιωτικών με αριθμό 6836/226 αχρονολόγητος, με 244 ονόματα αγωνιστών που λαμβάνουν τα χάλκινα αριστεία. Εκ του υπουργείου των Στρατιωτικών. Υπογραφή: Π.Ι Ρόδιος υπουργός επί των Στρατιωτικών. Ο υποφαινόμενος είναι γραμμένος και ως κάτοικος Βαρυμπόπης Μακρακώμης.Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.282]
[Κώστας Σουρλόπουλος από τον Ασβέστη. έλαβε σιδερένιο.Φέρεται γραμμένος με α/α 3, σε κατάλογο 3466/18 Μαρτίου 1844, με άλλους 100 Ρουμελιώτες αγωνιστές, ο οποίος στάλθηκε στον πολιτευτή Δημήτριο Χατζίσκο για διανομή των αριστείων στους δικαιούχους. Του απονέμεται το σιδηρούν αριστείο Αγώνα.Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Λάμπρος Σουρλόπουλος από τον Ασβέστη. έλαβε σιδερένιο. φέρεται γραμμένος με α/α 97 στον ίδιο κατάλογο με τον Γ. Σούρλη. Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Κώστας Πολυζόπουλος από τον Ασβέστη έλαβε σιδερένιο. Φέρεται γραμμένος με α/α 2, σε κατάλογο 3466/18 Μαρτίου 1844, με άλλους 100 Ρουμελιώτες αγωνιστές, ο οποίος στάλθηκε στον πολιτευτή Δημήτριο Χατζίσκο για διανομή των αριστείων στους δικαιούχους. Του απονέμεται το σιδηρούν αριστείο Αγώνα.Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Ιωάννης Ν. Σωτήρα(η)ς από Ασβέστη έλαβε σιδερένιο Φέρεται γραμμένος με α/α 96, σε κατάλογο 3466/18 Μαρτίου 1844, με άλλους 100 Ρουμελιώτες αγωνιστές, ο οποίος στάλθηκε στον πολιτευτή Δημήτριο Χατζίσκο για διανομή των αριστείων στους δικαιούχους. Του απονέμεται το σιδηρούν αριστείο Αγώνα.Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.272]
[Χρήστος Τιαυγής Δεν αποκλείεται να έχει καταγωγή από Θεσσαλία κάτοικος Ασβέστη. Τιμήθηκε με Χάλκινο αριστείο ως υπαξιωματικός Είναι γραμμένος με α/α 94 σε κατάλογο Θεσσαλών που διαμένουν σε διάφορα χωριά της Φθιώτιδας αμείβεται με χάλκινο αριστείο.Πηγή:Γ. Α. Κ-Κεντρική Υπηρεσία ¨Αριστεία” Φ.284]
Επίσης οι πιο κάτω αναφερόμενοι είναι καταχωρημένοι σε ιδιόχειρο σημείωμα που στάλθηκε προς το Υπ΄Των στρατιωτικών χωρίς άλλες πληροφορίες
Μ. Μόσχος από Ασβέστη
Γεώργιος Αρχόντος από Ασβέστη
Αθανάσιος Αρχόνταρος από Ασβέστη
Κοντογιώργος Σούρλης από Ασβέστη
Θανάσης Καραγκούνης, από Ασβέστη
[…..] Για ναδείτε τον ονομαστικό κατάλογο των Ασβεστιωτών γεωργών κατά το 1856[….]→
Εδώ
δ
Αρχεικά- εξέλιξη και διοικητικές μεταβολές
Ο Πουκεβίλ ( Γάλλος Πρόξενος στον Αλή Πασά στα Γιάννενα, που περιόδευσε την Ελλάδα κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας, άφησε σημαντικό έργο). Στο βιβλίο του «Ταξίδι στην Ελλάδα» τόμος «Στερεά Ελλάδα Αττική-Κόρινθος» και στη σελίδα 82 του κτηματολογίου της περιφέρειας Πατρατζίκ , Κεφ iv Πολιτοχώρια, αναφέρει πολλά χωριά της περιοχής όπως: «Ασβέστη με 20 σπίτια, Τσούκα με 80 σπίτια, το Γιανούτσι (Γιαννιτσού) με 300 σπίτια, και την Λαβανίτσα με 10 σπίτια. «Ο Πουκεβίλ τοποθετεί τον Ασβέστη και τη Λαβανίτσα στο τμήμα «Πολιτοχώρια» του κτηματολογίου Πατρατζίκ.
Ο Γιώργος Δημητρίου Ερευνητής δημοσιογράφος, στα «Φθιωτικά Χρονικά 2006» ιστορικά θέματα, σ. 22 και υπό αύξοντα αριθμό 75 Γράφει: Ο Ασβέστης Φθ. Αναφέρεται και στην πρόθεση της Ρεντίνας.
Ο Πουκεβίλ τον καταγράφει στα «πολιτοχώρια» του κτηματολογίου Πατρατζίκ με 20 σπίτια. Διοικητικά ανήκε στο Δήμο Παραχελωιτών (1836) και στο Δήμο Μακρακόμης (1840-1912). Το 1912 ήταν συνοικισμός της κοινότητας Γιαννιτσούς από την οποία αποσπάσθηκε ως κοινότητα με διάταγμα 1-7-1932 ΦΕΚ 220/1932. Σήμερα ΔΔΔ Μακρακόμης με 150 κατοίκους.
Στην ανεπίσημη απογραφή που έγινε το 1835, το χωριό Ασβέστης, ήταν του Δήμου Παραχελωϊτών και το αναφέρει με 69 κατοίκους.
Ο Κώστας Σπανός, Ερευνητής στο «Θεσσαλικό Ημερολόγιο» αναφέρεται στους Ασβεστιώτες αφιερωτές της ιεράς Μονής της Ρεντίνας
Οι Πίνακες του Δρακακάκη-Κούνδουρου περί (εξελίξεως της αρχικής συστάσεως Δήμων και κοινοτήτων (1834-1836) και μέχρι 1860.
Η Γιαννιτσού, κάνοντας χρήση του νόμου ΔΝΖ΄30 Απρίλιος 1912 και το διάταγμα 29/8/1912 (Φ.Ε.Κ 261/1912, αποσπάται από το Δήμο Μακρακώμης, και δημιουργήθηκε μια νέα κοινότητα μαζί με τον Ασβέστη η οποία διατηρήθηκε μέχρι το 1932. Οπότε με διάταγμα 1/7/1932( Φ.Ε.Κ 220/1932) ο Ασβέστης αποσπάται από την κοινότητα Γιαννιτσούς και αποτέλεσε από μόνος του την ομώνυμη κοινότητα.
Στις 20 Ιουνίου/2 Ιουλίου 1841 με Βασιλικό Διάταγμα, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ΕΤΚ 5. Ο δήμος Παραχελωϊτών συγχωνεύεται με το Δήμο Μακρακώμης και τα χωριά: Αρχάνι, Ασβέστιον, Γραμμένη (Ράχη), Μάκρυση, Κούρνοβο, Λαινοκλάδι, Στύρφακα, Δερβέν Καρυά, Αμούρι, Καλαμάκι, Παλιούρι, υπάγονται πλέον στο Δήμο Μακρακώμης, Τον οποίο μέχρι τότε τον αποτελούσαν τα χωριά: Τσούκα, Λιτόσελον, Σκόρλια, Ροβολιάρι Γιανιτσώτικα Καλύβια. Πλατύστομο, Βαρυμπόπη, Θραψιμιώτικα Καλύβια, Βίτολη. Εκτός από τα πρώτα πιο πάνω χωριά περιλαμβάνοντας ταυτόχρονα: το Καστρί, τα Γιανιτσώτικα Κλύβια με το νέο της όνομα ως Γιαννιτσού, τα Καλύβια Πουρναρίου και η Μοχλούκα.
Ο Π.Ι. Τσιώνης στο βιβλίο του «Ο Νομός Φθιώτιδος» 1983.
Κεφ. Εξέλιξη δήμων και Κοινοτήτων 1912-1932 σελ. 230 αναφέρει:
Γιαννιτσού(η) Αρχικά αποτελέστηκε από τους συνοικισμούς Γιαννιτσού και Ασβέστης(ο). Ο συνοικισμός Ασβέστης αποσπάστηκε και αναγνωρίστηκε σε ίδια κοινότητα με το όνομα Ασβεστης διατάγματος 1-7-1932Φ.Ε.Κ 220/Α 9-7-
Η Εφημερίδα «Φάρος της Όθρυος» στις 5-4-1858,αλλά και από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, Φ. 104/ Οθωνικά Υπουργείου Εσωτερικών μαθαίνουμε για τον πάρεδρο του Ασβέστη, όπως:
Επί τη προτάσσει του υμετέρου επί των εσωτερικών υπουργού εγκρίνομεν ίνα εκφρασθεί ο βασιλικός έπαινος προς τους εξής υπαλλήλους και πολίτας: Γεώργιον Τζουκαλά δήμαρχο Μακρακώμης, Επαμεινώνδα Σταυρόπουλο υφοδηγόν, Δημήτριο Τσιμίδη, πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Μακρακώμης και τους κατοίκους Πλατυστόμου, Κώσταν Καρυαμπάν (καταγωγής Γιαννιτσού), Απόστολον Μπίκον*, Δημήτριον Φλώρον και Δημήτριον Γεωργίου*, τον ειδικόν πάρεδρον του χωρίου τούτου Ιωάννην Γεραγάν*, τους κατοίκους Γιαννιτζούς Κωνσταντίνον Βαρβατάλην (δεν αποκλείεται να είναι από την οικογένεια Κ. Βαρβάτου στη Γιαννιτσού, αγωνιστή και αργότερα Βαρβατάκη), Αθανάσιον Σιόκην, τον ειδικόν πάρεδρον του χωρίου τούτου, Γεώργιον Σακελλαρίου, τον ειδικόν πάρεδρον του χωρίου Ασβέστου Γεώργιον Τσούμαν και τον ειδικόν πάρεδρον του χωρίου Αρχανίου Γεώργιον Νερολήν, ως μετά ζήλου και προθυμίας προπαρασκευάσαντας και κατορθώσαντας την σύλληψιν των ληστών Βασιλείου Κουλούρη, Δημητρίου Κατσίμπα και την προσέλευση του Δημ. Καρβέλη.
Το 1843 με βάση τα στοιχεία της ψηφοφορίας για τις συνταγματικές εκλογές είχε 7 οικογένειες και 18 εκλογείς δεν εξέλεξε κανένα παραστάτη-εκλογέα για την Εθν. Συνέλευση. Ψήφισαν 18 και ο Γ. Κουτζαύτης πήρε 12 ψήφους.
Το Πλατανόρεμα είναι το φυσικό ορόσημο Γιαννιτσούς –Ασβέστη, εκτός από το κομμάτι της Ρούζιας που βρίσκεται εκείθεν του Πλατανορέματος, διότι όπως θα δούμε η περιοχή του Συκά ανήκει μεν στον Ασβέστη αλλά είναι περιοχή βακούφικη μοναστηριακή και ανήκει στο μοναστήρι της Μονής Αγάθωνος. (εκτός από το κομμάτι της «Ρούζιας» με τις «Λουγκές» που ανήκει στη Γιαννιτσού)
Το κτήμα «Βαρκό» της περιοχής του Ασβέστη απασχόλησε επί μακρόν τους κατοίκους του χωριού, καθότι ήταν το μόνο γόνιμο μέρος της περιοχής, που θα μπορούσε να θρέψει τους πεινασμένους κατοίκους αλλά:
Η τέταρτη παράγραφος του παραπάνω εγγράφου μιλάει για το κτήμα Βαρκό στην περιοχή του χωριού Ασβέστη, το οποίο το χωριό το διεκδίκησε από το Μοναστήρι της Αγάθωνης και από άλλους διεκδικητές.
Προκειμένου να καταδείξουμε πόσο σκληρή ήταν η πολιτεία έναντι του αγροτικού και του κτηνοτροφικού πληθυσμού με επαχθέστατους εγγείους φόρους και με την πανάκριβη ενοικίαση των βοσκημάτων, παραθέτουμε άρθρο της εφημερίδας «Φάρος της Όθρυος» για τον Ασβέστη στις 5-4-1858/φύλλο 104, το οποίον μεταξύ άλλων γράφει:
Αξιότιμε κύριε Συντάκτα του
του Φάρου της Όθρυος
Εξ Υπάτης τη 28 Μαρτίου 1857
«Αν είναι αληθές Κύριε Συντάκτα, ότι ο δημόσιος τύπος είναι το μέσον δι’ ου η Κυβέρνησις φωτίζεται, όταν θέλη, και επανορθοί τας κακώς, ίσως και εν αγνοία γενομένας πράξεις αυτής, και το κοινόν λαμβάνη γνώσιν των ενεργειών αυτής της Κυβερνήσεως, συγχωρήσατέ μοι να φέρω εις γνώσιν του κοινού και της Κυβερνήσεως, δια της αξιοτίμου εφημερίδας υμών, πράξιν τινά Κυβερνητικήν ήτις, εάν δεν προληφθή θέλει φέρει μεγίστην εις το Ελληνικόν έθνος προσβολήν΄ είναι δε η ακόλουθως.
Εις τον Δήμον Μακρακώμης της Φθιώτιδας πλησίων των Ελληνικών ορίων κείται χωρίον τι Ασβέστη καλούμενον, όπερ εξ ημισείας και εξ αδιαιρέτου ανήκει εις το Δημόσιον και εις την Μονήν Αγάθωνης. Οι κάτοικοι του ειρημένου χωρίου μολονότι κατά διαφόρους καιρούς υπέστησαν τα πάνδεινα ως εκ της θέσεως των, μόλα ταύτα καθ’ ό γνήσιοι Έλληνες και γεννήματα του ειρημένου χωρίου, ουδέποτε εγκατέλειπον την γενέθλιον αυτών Πατρίδα, αλλά ήδη ευρίσκονται εις την αναπόδραστον ανάγκην να εγκαταλείψωσιν την ελευθέραν γην της Ελλάδος, τα ιερά και τους τάφους των γονέων και των φιλτάτων, και να απέλθωσιν εις την Οθωμανικήν επικράτειαν, όπως εύρωσι πόρον ζωής δι’ αυτούς και τα ζώα των, δι’ ών κυρίως διατηρούνται’ εκαντήντησαν δε οι δυστυχείς ούτοι κάτοικοι του ειρημένου χωρίου εις αυτήν την ανάγκην, διότι ο Κύριος Υπουργός των Οικονομικών κατά πρώτον λόγον, και αι διοικητικαί και οικονομικαί αρχαί της Φθιώτιδος κατά δεύτερον λόγο, μηδενός νόμου επιτρέποντος την πολυετή ενοικίασιν εγκτητικών και επικαρπίας φόρων χωρίου ή τιμήματος τινός, πολύ δε ολιγώτερον της νομής των Εθνικών χειμερινών ή εαρινών, λειβαδίων, ούτοι απεφάσισαν, αγνοούμεν, ως αγνοεί όλος ενταύθα ο κόσμος, που στηριζόμενοι εξεποίησαν, τους εγγύους φόρους και τα Εθνικά λειβάδια του ειρημένου Χωρίου Ασβέστη….»
Λιβάδια- Κτηνοτροφία
Από την έρευνα του φακέλου αριθμός 284 2των Γενικών Αρχείων του Κράτους της σειράς «Εθνικά Κτήματα», τμήμα Φθιώτιδας, υπάρχουν δύο πίνακες που αφορούν την καταγραφή των λιβαδιών και βοσκοτόπων. Ο πρώτος πίνακας που μας αφορά συντάχθηκε στην Άμφισσα το 1834, έχει σαν επικεφαλίδα αναφέρει:
«Πίναξ των όσων Ταπίων του παρουσιάσθησαν εις την Βασιλική εφορεία Φθιώτιδος δια χειμερινά και θερινά λειβάδια».
Έχει οκτώ στήλες, ήτοι:
Η πρώτη στήλη αναγράφει «α/α του λιβαδιού και την Επαρχία».
Η δεύτερη στήλη, «θέση του κτήματος».
Η τρίτη το «τοπωνύμιο του λιβαδιού».
Η τέταρτη στήλη «την ποιότητα αυτού».
Η πέμπτη στήλη, «τη χωρητικότητα του σε αιγοπρόβατα». τον πρώην και το νυν ιδιοκτήτη
Σύνορα της των τεσσάρων σημείων αναφέρεται με ποια χωριά συνορεύει και τέλος ποια είναι η χωρητικότητα του σε αιγοπρόβατα.
Βοσκοτόπια-Λιβάδια, χωρητικότητα σε γιδοπρόβατα και Τσελιγκάδες
Περιφέρεια του Ασβέστου:. Όρια, Ανατολικά η Μοχλούκα, Μεσημβρινά αρχαίς Μοχλούκα, Δυτικά με Καλύβια Γιαννιτσούς, Αρκτικώς με Καϊτζιώτικο των Αγράφων. Η έκταση αυτού ¾ της ώρας μήκος και του πλάτους 1/4 της ώρας. Χωρητικότης 1000 προβάτων και 1000 αιγών
Ασβέστη, Σκουριές. Του Δήμου Παραχελωϊτών το ½ οι κάτοικοι με 450 πρόβατα και 350 γίδια. Οι κάτοικοι με τον Γ. Καραγκούνη Το υπόλοιπο με Συκά και Ρούζα της Μονής Αγάθωνος με 700 πρόβατα και 450 γίδια.
Εκλογές 1843
Το 1843, σύμφωνα με τα στοιχεία της ψηφοφορίας είχε 7 οικογένειες και δεν εξέλεξε κανένα παραστάτη για την Εθν. τοπική Συνέλευση. Ψήφισαν 18 άτομα και ο Γ. Κουτζαύτης πήρε 12 ψήφους
Οι εκλογές για ανάδειξη εκλεκτόρων του 1843, προκηρύχθηκαν με βάση το νόμο του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Καποδίστρια. Είχε εκδοθεί 4 Μαρτίου του 1829 ΚΓ και έγινε με καθολική ψηφοφορία. Σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο και τις επί μέρους οδηγίες περί εκλογής παραστατών δικαίωμα ψήφου είχαν όλοι οι άρρενες άνω των 25 ετών.
Εκλογές 1847
Οι εκλογές του 1847 έγιναν με καθολική ψηφοφορίας και έγιναν στην έδρα του Δήμου , στην παρούσα περίπτωση έγιναν στην Βαρυμπόπη που ήταν και η έδρα του Δήμου Μακρακώμης, στον ιερό Ναό των Ταξιαρχών. Ο εκλογικός κατάλογος είναι χειρόγραφος και είναι δύσκολο κανείς να ξεχωρίσει τα ονόματα, αφού δεν αναφέρεται καταγωγή αυτών. Για όσους τους ενδιαφέρει να αναζητήσουν αυτά μπορούν να τα δουν στα «Εκλογικά 1847».
Ο Λάμπρος Σούρλης από Ασβέστη, στις εκλογές του 1847 είχε επιλεγεί στην επιτροπή της εφορευτικής επιτροπής.
«Σήμερον την τρίτην Ιουλίου του έτους 1847 τεσσαρακοστού εβδόμου, ημέραν Πέμπτην ώραν 8ην Π.Μ εν Βαρυμπόπη εν των Ιερώ Ναώ των Αγίων Ταξιαρχών συνελθούσα η εφορεύουσα την κάλπην του Δήμου Μακρακώμης επιτροπή και επί πσρουσία και του Δημάρχου Μακρακώμης Κ.Α. Τσουκαλά και πολλών άλλων Δημοτών του Δήμου τούτου και παρατήρησαν αυτήν μετ’ ακριβείας εύρει την επί της ανωτέρω κάλπης δεμένη παρά της Βασιλικής. Νομαρχίας Φθιώτιδος σφραγίδας ανέπαφους και απροσβλήτους, άθιγκτόν πάσης αυτής, επομένως ανοιχθείσης της οπής αυτής ήρξατο, η ψηφοφορία ως ακολούθως
Κατά συνέπειαν συνετάχθη η παρούσα έκθεσις όστις υπεγράφη παρά των τεσσάρων μελών της επιτροπής απόντος του πέμπτου μέλους λάμπρου Σουρλή καίτοι προσκληθέντος προσηκούντως παρά του Δημάρχου Μακρακώμης»
Ο Δήμαρχος Η Εφορευτική. Επιτροπή
Κ.Α. Τζουκαλάς Γ.Α, Τσουκαλάς Κ. Καριαμπάς
Οι παραβρεθέντες Βλαστός Παπαναστασίου
Θ. Καπουράλος Χρ. Τζουκαλάς
Α. Δασκαλάκης
Ιω. Τριανταφύλλου Ο Γραμματεύς Π. Δημητριάδης
Η αυτή εφορευτική επιτροπή διαμείνασα διαρκώς από της 8ης ώρας Π.Μ μέχρι της πέμπτης ώρας Μ.Μ προβλεπομένης από το πρόγραμμα της αυτής επιτροπής και παρατηρήσασα επομένως ότι έτερος τις των ψηφοφόρων του Δήμου τούτου μη παρουσιασθείς να ψηφοφορήση διέταξε σφράγισιν της οπής της κάλπης ήτις και εσφραγίσθη παρά της Δημοτ. σφραγίδος και των ιδιαιτέρων σφραγίδων των μελών της επιτροπής και επί παρουσία των ευρεθέντων πολιτών. προς πίστιν αυτών συνετάχθη η παρούσα έκθεσις ήτις υπογράφεται παρά της πενταμελούς επιτροπής και του Δημάρχου Μακρακώμης αυθημερόν
Ο Δήμαρχος Η Επιτροπή
Κ.Α.Τζουκαλάς Γ. Α. Τσουκαλάς
Κ. Καρυαμπάς
Βλαστός Παπαναστασίου
Χρ. Τζουκαλάς
Δια τον Λάμπρον Σούρλην ο Γραμματεύς
Πέτρος Δημητριάδης
Εκλογές 1865
Ο παρακάτω εκλογικός κατάλογος είναι από τις εκλογές του 1865. Τότε είχαν ψηφήσει 25 άτομα. Στις εκλογές αυτές, όπως και σε όλες τις εκλογές της εποχής, δικαίωμα ψήφου, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, είχαν οι άρρενες ηλικίας άνω των 25 ετών.
Αμέσως μετά παρατίθεται κατάλογος Γεωργών του χωριού Ασβέστη με 17 ονόματα του έτους 1858. Αυτός Ο κατάλογος στάλθηκε στο υπουργείο Εσωτερικών, ύστερα από απαίτηση της Νομαρχίας Φθιώτιδος, προκειμένου να μετάσχουν οι αγρότες αγωνιστές για προικοδότησή τους σε καλλιεργήσιμη γη.
Αναφέρει το ονοματεπώνυμο του αγρότη την ηλικία, εάν είναι ιθαγενής, ή πάροικος και από πόσα μέλη αποτελείται η οικογένειά του
Έγινε προσπάθεια να μεταφερθούν, όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για τον κάθε αγωνιστή, προκειμένου να καταδειχθούν οι απέλπιδες προσπάθειες των απλών αγωνιστών, προκειμένου να κατακτηθεί το πολυπόθητο Εθνόσημο, Αριστείο ή Νομισματόσημο. Το οποίο πέραν από την ηθική ικανοποίηση για τον απλό αγωνιστή, είχε τιμητικές δημόσιες διακρίσεις, προικοδοτικά γραμμάτια για αγορά κτημάτων, μύλων κ. ά. Τελικά, με τις κωλυσιεργίες των αετονύχιδων και άλλων τότε παραγόντων, απελπισμένοι για να θρέψουν προσωρινά τα παιδιά τους, τους τα αγόρασαν οι άκαπνοι λεφτάδες για κομμάτι ψωμί.
[…..] Για να δείτε περισσότερες πληροφορίες για τα Αριστεία των Αγωνιστών [….] ►Εδώ
Ζητάμε την κατανόησή σας για τυχόν παραλείψεις και λάθη κατά την αντιγραφή των ονομάτων των αγωνιστών, από τους χειρόγραφους και πολλές φορές αχνούς και κατεστραμμένους καταλόγους.
Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, για κάθε παρατήρηση, διόρθωση ή συμπλήρωση, επικοινωνήστε μαζί μου. Οι τοπικοί ερευνητές, γνώστες των τοπικών επωνύμων, μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου, σε περίπτωση μη σωστής απόδοσης.
Ευχαριστώ
Θωμάς Ζέρβας
Post Views: 3.022