Lavanitsa-Λαβανίτσα
Η Λαβανίτσα-lavanitsa επιλέχθηκε ως ιστοσελίδα γιατί:
► Για να τιμήσει αυτούς και τόσους άλλους, που εγκατέλειψαν τα χωριά τους στον κάμπο και προτίμησαν να ριζώσουν, στις κλεισούρες και στα λαγκάδια για να ζήσουν ελεύθεροι σε αυτά τα κακοτράχαλα βουνά, μακριά από την τυραννία του Τούρκου κατακτητή, ιδρύοντας τα λεγόμενα Κεφαλοχώρια τα οποία τροφοδότησαν τον αγώνα και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στον ξεσηκωμό του 21
► Για να τιμήσει αυτούς, που πρωτοστάτησαν στον ξεσηκωμό της γένους και έδωσαν και από το υστέρημά των, αλλά και των οικογενειών των, στον υπέρ πίστεως και πατρίδας αγώνα.
Σε αυτό το ξέφωτο, λίγα μόλις μέτρα κάτω από την κορυφή του βουνού-»Καραούλι ή Λαβανίτσα», κάποιοι, μη ανεχόμενοι την τυραννία του Τούρκου κατακτητή ρίζωσαν σε αυτά τα απάτητα και δύσβατα μέρη για να ζήσουν ελεύθεροι.
Σε αυτό το ξέφωτο, λίγα μόλις μέτρα κάτω από την κορυφή του βουνού-»Καραούλι ή Λαβανίτσα», κάποιοι, μη ανεχόμενοι την τυραννία του Τούρκου κατακτητή ρίζωσαν σε αυτά τα απάτητα και δύσβατα μέρη για να ζήσουν ελεύθεροι.
Τη Λαβανίτσα, πολλοί ιστορικοί ερευνητές, της προ-επαναστατικής και μετά-επαναστατικής περιόδου του 1821 την ταυτίζουν με την Γιαννιτσού. Είχε τρεις ενορίες και τέσσερις ιερείς.
Σήμερα το μέρος αυτό, είναι απλώς ένα τοπωνύμιο στον ευρύτερο χώρο της Γιαννιτσούς και ως Παληοχώρι με10 απόμεινάρια-κουφάρια κατεστραμμένων οικίσκων
Σκοπός:
Η ιστοσελίδα αυτή, είναι προσωπική και έχει σαν σκοπό να φωτίσει τις άγνωστες πλευρές της ιστορίας, ως προς την ίδρυση και εξέλιξη του χωριού, μέσα από τα διάφορα ιστορικά βιβλία, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (Γ.Α .Κ), τις έγγραφες αρχειακές αναφορές από την Πρόθεση της Μονής της Ρεντίνας (Μονής Κορώνης) και την τοπική ιστορική αφήγηση των παλαιοτέρων.
► Να αναδείξει τους αγωνιστές του χωριού και όχι μόνο, που πήραν μέρος στον ξεσηκωμό του 1821, οι οποίοι μετά την επικράτηση της επανάστασης, μετανάστες πλέον στον ίδιο τους το χώρο, δημιούργησαν ένα πολυπληθές χωριό στα αιματοβαμμένα πρανή της Όθρυος, τα φυσικά από αιώνων περάσματα βαρβαρικών και άλλων φύλλων, από και προς ην Θεσσαλία, για να καταλάβουν τις ακμάζουσες φθιωτικές πόλεις: Ελλάς, Φθία, Σπερχειές, Μακρακώμη, Νέαι Πάτραι (Πατρατζίκι)
► Να τονίσει τις δυσκολίες, τις στερήσεις και τις προσπάθειες των κατοίκων τα πρώτα 50 χρόνια, ως ακροτελεύτιο τμήμα της ελληνικής επικράτειας, μετά τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, σύμφωνα με το πρωτόκολλο (Συνθήκη) του Λονδίνου του 1832, στην κορυφογραμμή της Όθρυος.
► Να ξαναθυμηθούμε οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι:
►Τα επαγγέλματα που χάθηκαν
►Τις κοπιαστικές εργασίες των ανθρώπων με τις γεωργικές ασχολίες, της αλλοτινής εποχής, με τη μάνα γη..
►Τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και τις δοξσίες
►Να αναδείξει την πορεία και την εξέλιξη του χωριού αυτού,πριν και μετά την επανάσταση του 1821
Η ιστοσελίδα δεν ασχολείται με τις προσωπικές ιστορίες των κατοίκων ούτε με τ γενεαολογικο της κάθε οικογένειας.
Για κάθε ενδιαφερόμενο για αυτά είμαστε στη διάθεσή του να τον παρέχουμε υλικό
Γενική άποψη της Γιαννιτσούς από τη θέση Κούμαρο, όπως είναι σήμερα, αγναντεύοντας προς τον καταπράσινο Φθιωτικό κάμπο.
Λαβανίτσα ή Γαλβανίτσα ή Γλαβανίτσα ή Γκλαβανίτσα
Ετυμολογία της λέξης: Λαβανίτσα= λάβα= ρευστή ύλη από τα έγκατα της γης ή Μικρολίβαδο = μικρό λιβάδι.( Μ. Σταματελάτος)
Ο Ι. Βορτσέλας στο βιβλίο του «Φθιώτις» Αθήνα 1907 στη σελίδα 39-44 για το βουνό της Λαβανίτσας ή Γλαβανίτσας και για τα ιαματικά νερά που τροφοδοτεί τα Λουτρά του Πλατύστομου, γράφει:
«Από την οροσειρά της Όθρυς με την ονομασία Γλαβανίτσα* εκκρίνονται και τα θερμά νερά των ιαματικών πηγών των Λουτρών Πλατύστομου …………. Εκεί δε ένθα το λεκανοπέδιον τούτο διασχίζεται εις δύο υπό του από της υπερκείμενης Γαλβανίτσης 2 καταρρέοντος ρύακος εκ Β προς Ν ρέοντος, και ουχί πολύ απέχοντος από της ρηθείσης θερμής πηγής, αναβρύει παρά την αριστεράν του ρύακος τούτου όχθην παρά τας ρίζας δύο βαθύσκιων και υψίκορφων πλατάνων η ψυχρά ιαματική του Πλατύστομου πηγή»…*Λαβανίτσα ή Καραούλι, το δυτικότερο τμήμα της οροσειράς Όθρυς που ενώνεται με το Τυμφρηστό
Η θερμή πηγή 33,6ο Κ, χαρακτηρίζεται ως αλκαλική θειοπηγή χωρίς οσμή.
Ενώ η ψυχρή (υπόθερμος) νεροπηγή 25,5ο Κ, έχει οσμή υδρόθειου και χαρακτηριστική γεύση”. Οι δε πέτρες γύρω από τον πυθμένα του ρέματος Γαλβανίζονται ή Γλαβανίζονται ( επιχρίονται) ανοικτό-φαιόχρωμες. Πιθανότερη προέλευση της λέξης της Λαβανίτσα, από το Γλαβανίτσα ή Γαλβανίτσα από παραφθορά στο πέρασμα του χρόνου.
Σήμερα το μέρος αυτό, είναι απλώς ένα τοπωνύμιο στον ευρύτερο χώρο της Γιαννιτσούς και ως Παληοχώρι με10 απόμεινάρια-κουφάρια κατεστραμμένων οικίσκων
Σκοπός:
Η ιστοσελίδα αυτή, είναι προσωπική και έχει σαν σκοπό να φωτίσει τις άγνωστες πλευρές της ιστορίας, ως προς την ίδρυση και εξέλιξη του χωριού, μέσα από τα διάφορα ιστορικά βιβλία, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (Γ.Α .Κ), τις έγγραφες αρχειακές αναφορές από την Πρόθεση της Μονής της Ρεντίνας (Μονής Κορώνης) και την τοπική ιστορική αφήγηση των παλαιοτέρων.
► Να αναδείξει τους αγωνιστές του χωριού και όχι μόνο, που πήραν μέρος στον ξεσηκωμό του 1821, οι οποίοι μετά την επικράτηση της επανάστασης, μετανάστες πλέον στον ίδιο τους το χώρο, δημιούργησαν ένα πολυπληθές χωριό στα αιματοβαμμένα πρανή της Όθρυος, τα φυσικά από αιώνων περάσματα βαρβαρικών και άλλων φύλλων, από και προς ην Θεσσαλία, για να καταλάβουν τις ακμάζουσες φθιωτικές πόλεις: Ελλάς, Φθία, Σπερχειές, Μακρακώμη, Νέαι Πάτραι (Πατρατζίκι)
► Να τονίσει τις δυσκολίες, τις στερήσεις και τις προσπάθειες των κατοίκων τα πρώτα 50 χρόνια, ως ακροτελεύτιο τμήμα της ελληνικής επικράτειας, μετά τη χάραξη των συνόρων μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, σύμφωνα με το πρωτόκολλο (Συνθήκη) του Λονδίνου του 1832, στην κορυφογραμμή της Όθρυος.
► Να ξαναθυμηθούμε οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι:
►Τα επαγγέλματα που χάθηκαν
►Τις κοπιαστικές εργασίες των ανθρώπων με τις γεωργικές ασχολίες, της αλλοτινής εποχής, με τη μάνα γη..
►Τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και τις δοξσίες
►Να αναδείξει την πορεία και την εξέλιξη του χωριού αυτού,πριν και μετά την επανάσταση του 1821
Η ιστοσελίδα δεν ασχολείται με τις προσωπικές ιστορίες των κατοίκων ούτε με τ γενεαολογικο της κάθε οικογένειας.
Για κάθε ενδιαφερόμενο για αυτά είμαστε στη διάθεσή του να τον παρέχουμε υλικό
Γενική άποψη της Γιαννιτσούς από τη θέση Κούμαρο, όπως είναι σήμερα, αγναντεύοντας προς τον καταπράσινο Φθιωτικό κάμπο.Λαβανίτσα ή Γαλβανίτσα ή Γλαβανίτσα ή Γκλαβανίτσα
Ετυμολογία της λέξης: Λαβανίτσα= λάβα= ρευστή ύλη από τα έγκατα της γης ή Μικρολίβαδο = μικρό λιβάδι.( Μ. Σταματελάτος)Ο Ι. Βορτσέλας στο βιβλίο του «Φθιώτις» Αθήνα 1907 στη σελίδα 39-44 για το βουνό της Λαβανίτσας ή Γλαβανίτσας και για τα ιαματικά νερά που τροφοδοτεί τα Λουτρά του Πλατύστομου, γράφει:
«Από την οροσειρά της Όθρυς με την ονομασία Γλαβανίτσα* εκκρίνονται και τα θερμά νερά των ιαματικών πηγών των Λουτρών Πλατύστομου …………. Εκεί δε ένθα το λεκανοπέδιον τούτο διασχίζεται εις δύο υπό του από της υπερκείμενης Γαλβανίτσης 2 καταρρέοντος ρύακος εκ Β προς Ν ρέοντος, και ουχί πολύ απέχοντος από της ρηθείσης θερμής πηγής, αναβρύει παρά την αριστεράν του ρύακος τούτου όχθην παρά τας ρίζας δύο βαθύσκιων και υψίκορφων πλατάνων η ψυχρά ιαματική του Πλατύστομου πηγή»…*Λαβανίτσα ή Καραούλι, το δυτικότερο τμήμα της οροσειράς Όθρυς που ενώνεται με το Τυμφρηστό
Η θερμή πηγή 33,6ο Κ, χαρακτηρίζεται ως αλκαλική θειοπηγή χωρίς οσμή.
Ενώ η ψυχρή (υπόθερμος) νεροπηγή 25,5ο Κ, έχει οσμή υδρόθειου και χαρακτηριστική γεύση”. Οι δε πέτρες γύρω από τον πυθμένα του ρέματος Γαλβανίζονται ή Γλαβανίζονται ( επιχρίονται) ανοικτό-φαιόχρωμες. Πιθανότερη προέλευση της λέξης της Λαβανίτσα, από το Γλαβανίτσα ή Γαλβανίτσα από παραφθορά στο πέρασμα του χρόνου.
Σημείωση:Τα κτήματα της Λαβανίτσας στις μέρες μας, με όσα συμβαίνει να γνωρίζουμε, ανήκαν κατά κύριο λόγο στις οικογένειες: Ζωβοΐλη, τρεις από τις οικογένειες αυτές πήραν το όνομα Βλάχος, ύστερα από κάποιο παρατσούκλι και με την πάροδο του χρόνου καθιερώθηκε. Ήταν κατά κύριο λόγω, μεγάλοι τσελιγκάδες αιγοπροβάτων και Βοοειδών καθ’ ότι η περιοχή είναι το πλουσιότερο λιβάδι- βόσκημα της περιοχής, με πολλά νερά.
Για να δείτε την Ταυτοποίηση της Λαβανίτσας σχετικά με το χωριό Γιαννιτσού ΕΔΩ
