Συμβόλαιο αγοράς Εθνικών κτημάτων

Συμφωνητικό  πώλησης αγοράς των Οθωμανικών κτημάτων της αριστερής όχθης του  Σπερχειού

Τ ο παρόν είναι αποτέλεσμα της ανάθεσης προς τον Δ. Α. Μωραΐτη από την Ελληνική Κυβέρνηση για την αγορά των παραπάνω αναφερομένων κτημάτων.

Α. Ο κύριος Δημήτριος Μωραϊτης διορισμένος εκπρόσωπος εκ μέρους των επί των εξωτερικών  και του Βασιλικού Οίκου και επί των οικονομικών γραμματείας, αφ’ ενός μέρους και οι πρόκριτοι και αντιπρόσωποι των εν τη επαρχία του Πατρατζικίου Οθωμανοί, Σαλίχ μπέης, Νουμαν αγάς, Μεχρούτ ρουζάρι αγά ζάδες, Μουσταφά αγάς, Χασάν Αγόπουλος, Σαλίχ μπέης, Απτί εφένδη ζάδες, Αστιν μπέγης, αγαήμπεης, Σουλεϊμάν μπέγης ζάδες, Μεχμέτ μπέγης του αχμέτ μπέγης και Νουμέν αγά, Αχμέτ αγάς ζάδες αφ’ ετέρου συμφώνησαν τα ακόλουθα:

Α΄ Οι προσημειωθέντες πρόκριτοι και αντιπρόσωποι των εν τη επαρχία Πατρατζικίου Οθωμανοί γνωρίζοντες ως εξέθεσαν και εις την από 15 παύσαντος Σεπτεμβρίου αναφοράς   των προς αμφοτέρας τας  και προμνημοευθείσας Γραμματείας της επικρατείας, ότι όλα τα ζυγοστάσια, λειβάδια  και παντός άλλου είδος Οθωμανικά κτήματα τα κείμενα της δεξιάς όχθης του Σπερχειού ποταμού Αλαμάνας και μέχρι τούδε διαφιλονικούμενα ανήκουσιν εις την ελληνικήν κυβέρνησιν με όλον το δικαίωμα της κυριότητος και πάσα απαίτησις αποζημιώσεως εκ μέρους κυρίων δεν είχεν το τόπον της δια Άγιον Σώστην, αγά, Παλαιοβράχα, Καστρί, Βίτολη, Καστανιά.

Β΄ Οι αυτοί προσημειωθέντες Ταλίλ μπέγης, Νουμάν Αγά ζάδες, Τορχάν Αγάς, Μουσταφά Αγάς, Ταλίλ μπέγης, Αστι εφένδη ζάδες, Άστιν μπέγης, Μεχμέτ μπέγης, και Νουμέν Αγάς πωλούσι και παραχωρούσιν εις την ελληνικήν Κυβέρνησιν, παν το οποίον, είτε αυτοί οι ίδιοι, είτε οι παρ΄αυτών αντιπροσωπευόμενοι Οθωμανοί, είχον δικαίωμα κυριότητος ή κατοχής επί των ακολούθων κτημάτων των κειμέμων εις την αριστεράν όχθην του Σπερχειού ποταμού, Παλιούρι, Αρχάνι, Μάκρεση, Γδαρμένη  ράχη, Πλατύστομο με τα λειβάδια των, τα δάση των, και με ότι εμπεριέχονται εις αυτά τα χωριά, και τα λειβάδια Στύρφακα και (Σπαντζούρα) με τας ακολούθως συμφωνίας.

1ον  Δι’ έκαστον των προσημειωθέντων κτημάτων θέλει γίνη χωριστόν πωλητήριον με όλας τας αναγκαίας νομίμους διατυπώσεις και θέλη γραφή εις διπλούν. Το πωλούμενον θέλει περιέχη ακριβίν περιγραφήν του πωλουμένου κτήματος δηλ. την σημείωσιν των οικιών, οικοπέδων, αλωνίων, αμπελώνων, καρπίμων δένδρων και παντός άλλου εν πλήρει δικαιώματι κυριότητος κληρονομικής πωλουμένης εκτάσεως, την έκθεσιν της εκτάσεως της γής, τα ζευγάρια και εί δυνατόν εις στρέμματα, τα όρια τα περιλαμβάνοντα αυτήν, τα σημεία, τα κυριώτερα των περιεχομένων εντός των ορίων, είτε δάσος είναι, είτε λειβάδια κλπ των επί των οποίων το δικαίωμα κατοχής παραχωρείται.

2ον  Ο πωλητής, αποδεικνύον ταπίον νόμιμον και αληθή, κύριον το πωλούμενον ή παραχωρούμενον κτήματος, θέλει παραδίδει όλα τα επί χείρας του έγγραφα της κυριότητος ή κατοχής. εις έλλειψιν μέρους τοιούτων εγγράφων συμβάσαν είτε εις παραλαβούσαν ανωμαλιών είτε εξ οποιασδήποτε άλλης αιτίας, θέλει γίνεται πρωτόκολλον υπογεγραμμένο από τας ανήκουσας αρχάς και μαρτυρημένον από τους κατοίκους και γείτονες του κτήματος.

3ον  Τα τοιούτα πωλητήρια υπογεγραμμένα από τους πωλητάς και από τους επί της αγοράς επίτροπον των δύο γραμματειών, θέλουν πεμφθώσιν εις αυτάς δια να καθυποβληθώσιν εις τον Βασιλικόν επίτροπον, με τον οποίον θέλει εξωφληθη αμέσως η τιμή της αγοράς ολόκληρης.

Γ΄ Η τιμή όλων των προσημειωθέντων πωλουμένων ή παραχωρουμένων κτημάτων, προσυμφωνηθείσα ήδη εις διακοσίας τριάκοντα επτά χιλιάδες αριθ/ 237,000 τουρκικά γρόσια, θέλει σημειωθή εις έκαστον των πωλητηρίων εις ανάλογον ποσότητα των ελληνικών δραχμών, λογιζομένων εκάστην δραχμήν προς γρόσι 3 και 15 παράδες τουρκικούς, ώστε το όλον των γροσίων 237.000 θέλει φέρει δραχμάς 70.222 εκ της ποσότητας ταύτης, όσον μέρος ήθελε δοθή εις αυτούς εις τουρκικά εικοσάγροσα, θέλει λογισθή έκαστον εικοσάγροσον προς γρόσα είκοσι κατά την τρέχουσα αυτού τιμήν εκτός της επικράτειας.

Δ΄ Επειδή από της σήμερον δυνάμει του παρόντος συμφωνητικού, η  πώλησις και παραχώρησις των προημειωθέντων κτημάτων, εκ μέρους των εχόντων το δικαίωμα της ιδιοκτησίας ή της κατοχής Οθωμανών εις την ελληνικήν Κυβέρνησιν, λογίζεται και μένει μόνον η εκπλήρωση των προσημειωθέντων τύπων την οποίαν θέλει παρακολουθήση και η τελειωτική εξόφλησις της τιμής της αγοράς.

Η ελληνική κυβέρνησις θέλει δώση ενταύθα εις τους προσημειωθέντας πωλητάς και παραχωρητάς δραχμάς δώδεκα χιλιάδας διακοσίας είκοσι δύο αριθ 12.222 αι οποίαι φέρουν γρόσια 41,249, θέλει δε διτάξη τον Βασιλικόν έφορον της Φθιώτιδος να παραλάβη και διαθέση τα ρηθέντα κτήματα ως δημόσια.

Προς ένδειξιν πίστις της συμφωνίας εγένετο το παρόν έγγραφον.

      Εν Ναυπλείω τη 12 Οκτωβρίου 1833

 Ακολουθούν οι υπογραφές των συμβαλλομένων

Εγκρίνεται Ναύπλειο 12 Οκτωβρίου 1833

Γραμματέας της επικράτειας             ο επί των οικονομικών Γραμματέας

Σ. Τρικούπης                                       Α Μαυροκορδάτος

                             Ακριβές αντίγραφο

                             Ν. Δραγούμης

Πηγή: Γ. Α, Κ.-Κεντρική Υπηρεσία «Εθνικά Κτήματα» Φ. 959

******

Πώληση και αγορά κτημάτων 2  από τους Οθωμανούς ιδιοκτήτες προς τη ελληνική Κυβέρνηση

Μετά τη συμφωνία και τον διορισμό, ως αντιπρόσωπο της ελληνικήςς Κυβερνήσεως του Δημητρίου Α. Μωραΐτοου, ακολουθούν δύο ακόμα συμβόλαια[1] αγορά-πωλήσεων Οθωμανικών κτημάτων της επαρχίας Πατρατζικίου, τόσο της δεξιάς όχθης[2] τα οποία ήταν Εθνικά, όσο   και αριστερής όχθης[3] του Σπερχειού κατά το 1833 1834, τα οποία μπορούσαν να τα πουλήσουν.

Α

Ο κύριος Δημήτριος Αποστ. Μωραΐτης, διορισμένος επιτροπικώς εκ μέρους των επί των εξωτερικών και του Β. Οίκου και επί των οικονομικών Γραμματείας αφ’ ενός μέρους, και οι επίτροποι και αντιπρόσωποι των εν τη επαρχία του Πατρατζικίου Οθωμανοί. Σαλίλ μπέγης, Νουμάν αγάς ζάδες, Τορχάν αγάς, Μεχμέτ ροζέρι αγάς ζαδες, Μουσταφά αγάς χασάν Αγόπουλος,, Σαλίλ μπέγης,  Ιπτί εφένδη ζάδες,  Ιπτιτι μπέγης, Αγα Ημπέγης, Σουλεϊμάν μπέγης ζάδες, Μεχμέτ μπέγης του Αχμέτ μπέγη και Ιιουριμεναγης;; μπέγης αχμέτ αγάς ζάδες και αφ’ ετέρου εσυμφώνησαν τα ακόλουθα.

Α. Οι προσημειωθέντες πρόκριτοι και αντιπρόσωποι των εν τη επαρχία Πατρατζικίου Οθωμανοί γνωρίζουσιν, ως εξέθεσαν και εις τη 15 του  παύσαντος Σεπτεμβρίου αναφοράς των προς αμφοτέρους τας προμνημονευθείσας Γραμματείας της επικρατείας,  όλα τα ζυγουστάσια, λειβάδια και παντός άλλου είδους οθωμανικά κτήματα, τα κείμενα επί της δεξιάς του Σπερχειού ποταμού /αλαμάνας/ και μέχρι τούδε διαφιλονικούμενα, ανήκουν εις την ελληνικήν Κυβέρνησιν, με όλον το δικαίωμα της κυριότητος, και πάσα απαίτησις αποζημιώσεως εκ μέρους των προλαβόντων, κυρίως αυτών δεν έχει τον τόπον της δια τον Άγιον Σώστην, Αγά,  Παλαιοβράχα, Καστρί, Βίτουλι και Καστανιά

Β. Οι αυτοί προσημειωθέντες Σαλίλ μπέγης, Νουμάν αγάς ζάδες, Τορχάν αγάς,  Μουσταφά αγάς, Σαλίλ μπέγης,  Απτί εφένδη ζάδες,  Απτιν μπέγης, Μεχμέτ μπέγης  και Λιουμάν αγάς, πωλούσι και παραχωρούσιν εις την ελληνικήν Κυβέρνησιν πάν το οποίον, είτε ο ίδιος, είτε οι παρ’ αυτών αντπροσωπευόμενοι Οθωμανοί έχουν δικαίωμα ή κατοχή επί των ακολούθων κτημάτων κειμένων εις την αριστεράν όχθην του Σπερχειού ποταμού, Παλιούρι, Αρχάνι, Μάκρεσι, Γδαρμέμη Ράχη, Πλατύστομον με τα λειβάδια των, δάση των και με ότι εμπεριέχονται εις αυτά τα χωριά και τα λειβάδια, Στύρφακα και Σπαντζούρα με τας ακολούθως συμφωνίας.

1ον Δι’ έκαστον των προσημειωθέντων κτημάτων θέλει γενή χωριστόν πωλητήριον με όλας τας αναγκαίας νομίμους διατυπώσεις και θέλει γραφή εις διπλούν το πωλητήριον θέλει περιέχει ακριβή περιγραφή του πωλουμένου ή παραχωρουμένου κτήματος, δηλ. την σημείωσιν των οικιών, οικοπέδων, αλάνων, αμπελώνων, καρπίμων δένδρων και παντώς άλλου εν πλήρει δικαιώματι Κυριότητος κληρονομικής (        ) τη έκθεσιν της εκτάσεως της γης εις ζευγάρια και ει δυνατόν εις στρέματα- τα όρια τα περιλαμβάνοντα αυτών, τα σημεία τα κυριότερα των περιεχομένων εντός των ορίων, είτε δάσος, δηλ. είτε λειβάδια κ.λπ, το επί των οποίων δικαίωμα της κατοχής παραχωρείται.

2ον  Ο πωλητής αποδεικνύων εαυτόν νόμιμον και αληθή κύριος του πωλουμένου, ή παραχωρουμένου κτήματος, θέλει παραδίδει όλα τα εις χείρας υου έγγραφα της κυριότητος ή της κατοχή: εις μέρους τοιούτων εγγράφων συμβάσαν είτε εις των προλαβουσών ανωμαλιών, είτε εις οποιασδήποτε άλλης αιτίας, θέλει γίνεται πρωτόκολλον υπογεγραμμένον από τας ανήκουσας αρχάς, και μαρτυρημένον από τους κατοίκους και τους γείτονες του κτήματος.

3ον  Τα τοιαύτα πωλητήρια υπογεγραμμένα από τους πωλητάς και από τους επί της αγοράς επίτροπον των δύω Γραμματειών, θέλουν (πέμπεσθαι;) αμέσως εις αυτάς, δια να κθυποβληθώσιν εις την Βασιλικήν επικύρωσιν με της οποίας θέλει εξοφλείται  αμέσως η τιμή της αγοράς ολόκληρος.

Γ΄ Η τιμή όλων των προσημειωθέντων πωλουμένων ή παραχωρουμένων κτημάτων, προσυμφωνηθείσα εις διακοσίας τριάκοντα επτά χιλιάδες          , αριθ. 237.000 τουρκικά γρόσια, θέλει σημειωθή εις έκαστον των πωλητηρίων εις ανάλογον ποσότητα των ελληνικών δραχμών, λογιζομένης της εκάστης δραχμής προς γρ. 3,15 παράδες τουρκικούς, ώστε το όλον των γροσίων 237.000 θέλει φέρει δραχμάς 70.222. εκ της ποσότητας ταύτης, όσον μέρος ήθελεν δοθή εις αυτούς εις τουρκικά εικοσάγροσα θέλει λογισθή έκαστον εικοσάγροσον προς γρόσια είκοσι, κατά την τρέχουσαν αυτού τιμήν. εκτός επικρατείας.

Δ΄  Επειδή από της σήμερον, δυνάμει του παρόντος συμφωνητικού, η πώλησις και η παραχώρησις των προσυμφωνηθέντων κτημάτων, εκ μέρους των εχόντων το δικαίωμα της ιδιοκτησίας ή της κατοχής Οθωμανών εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν λογίζεται τελεία. και μένει μόνον η επικύρωσις των προσημειωθέντων τύπων την οποίαν θέλει ακολουθήσει η τελειωτική εξώφλησις της τιμής της αγοράς. Η ελληνική Κυβέρνησις θέλει δώσει ενταύθα εις τους προσημειωθέντας πωλητάς και παραχωρητάς δραχμάς δώδεκα χιλιάδας διακοσίας είκοσι δύω, Αριθ.12222, αι οποίαι φέρουν γρόσια 41.249- θέλει δε διατάξει τον Βασιλικόν έφορον της Φθιώτιδας να περιλάβη και διαθέση τα ρηθέντα κτήματα ως δημόσια. Προς ένδειξιν αυτής της συμφωνίας, εγένετο το παρόν έγγραφον.

              Εν Ναυπλείω, την 12  Οκτωβρίου 1833

Σαλιχ μπέγης                          Τορχάνμεχμέτ ρουζερι αγά ζάδες Τ.Σ                                         

Νουμέν αγάς ζάδες Τ.Σ         Σαλίχ απτί εφένδη ζάδες  

Μουσταφά αγάς                      Μεχμέτ αχμέτ μπέγης                 

Αγόπουλος Τ.Σ

Ιιπτίν αγαϊμπεης

Λιουμέν αγά μπέγης              

αχμέταγα ζάδες

               Δημήτριος Απ Μωραϊτης

Εγκρίνεται Ναύπλειον 12 8βρίου 1833

Ο επί του Βασιλικού Οίκου Ο επί των οικονομικών Γραμμ               και των εξωτερικών Γραμματέας της επικρατείας της επικρατείας                            α Μαυροκορδάτος                        Σπ. Τρικούπης

                    

Δια το ακριβές της αντιγραφής

ο υπ. Γραμματέας

Ν. Δραγούμης

Στο πλάι της αριστερής πλευράς υπάρχει η θεώρηση του αντιγράφου.

’Οτι ακριβές αντίγραφον εξαχθέν εκ του

εν τοις αρχείοις του Υπουργείου των

εξωτερικών αντιγράφου

Εν Αθήναις τη 14 Μαίου 1862

Ο επί της διεκπεραιώσεως Υπουρ. Γραμματεύς

   Τ. Σ                   Γ. Σαλάλης         

 Πηγή: «Γ. Α. Κ.- Κεντρική Υπηρεσία Εθνικά Κτήματα Φ. 956 Μικτής ελληνο-οθωμανικής Επιτροπής»

Β

Αριθ,  Γ.Α.Κ.56/.έγγραφο Νο 387

Πώληση   Σελίχ μπέη Νουμέν αγά ζάδες το μερίδιό του.

Ο υποφαινόμενος Σελιχ μπέης Νουμέν αγάς ζάδες δηλοποιώ ότι κατά της από 12 Οκτωβρίου 1833, εν Ναυπλίω προγεγονίαν συμφωνίαν μεταξύ εμού και του Δημητρίου Αποστόλου Μωραϊτου επώλησα δια δραχμάς διακοσίας πενήντα Αριθ.250 προς την ελληνική Κυβέρνησιν επιτροπεύοντος εις την αγοράν αυτήν του Κυρίου Ιωάννου Μίσιου διορισμένου δια την αγοράν αυτήν από μέρους της ελληνικής Κυβέρνησις, δύω σπιτότοπους με τα αχυρώνας και αλωνιότοπους (    ) ανήκοντες εις τα οποία έχω παρά του Τουρχάναγα αγορασμένα αλιακά εντός του χωρίου Γδαρμένη Ράχη. Του οποίου αυτού χωρίου τα όρια άρχονται από το ποτάμι Ελλάδα (Σπερχειού) θέσις Καλιανιώτικα, και ανεβαίνει επάνω εις την μαγούλα καθώς τρέχουν τα Νερά, και ακολουθούν την ράχην της μαγούλας αρχανιού, και φθάνουν εις την μυγδαλιάν, Έπειτα γυρίζουν και πίπτουν εις τα δρέματα εις το Κουρνοβιώτικον, εξακολουθούν το ρεύμα και ανεβαίνουν εις τα λιθάρια. και πίπτουν τον κατίφορον εις το λαγόρευμα και εκείθεν εις το μεγάλο ρεύμα του Παλιουριού, και από εκεί ανεβαίνουν ολάραχα εις τον άγιον ηλίαν, και εβγαίνουν εις το μετερίζι, και εκείθεν ολόραχα εις την ηψιλήν ράχην, και πίπτουν εις το Εβραιόκαστρον εις το άκρον του ποταμού Σπερχειού, όπου και αποπερατούνται. Προς δε παρεχώρησα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τα δύω ζευγάρια-Γεωργησιμον γής κειμένη εις το ειρημένον χωρίον Γδαρμένης Ράχης με όλην των εις αυτά ανήκουσαν μη γεωργήσιμον γην   κατά τα εκπώλης(;) δια δραχμάς τρεις χιλιάδες τριακοσίας πέντε Αριθ.3305. τους ειρημένους λέγω δύω σπιτοτόπους με τας αχυρώνας και αλωνιοτόπους των, τα δύω ζευγάρια γης, με την εις αυτά ανήκουσαν μη καλλιεργήσιμον Γαίαν, καθώς και παν δικαίωμα ιδιοκτησίας και κατοχής προερχομένη από τον ειρημένον αλιακά κατά το εκπώλης. τα επώλησα και τα παρεχώρησα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν εις τελείαν και αμετάτρεπτον πώλησιν και παρεχώρησα, ελεύθερα παντός χρέους, πάσης υποθήκης και πάσης καταζητήσεως δια την ολική ποσότητα των 3.555 δραχμών τριών χιλιάδων πεντακοσίων πεντήκοντα πέντε, τας οποίας έλαβα σώας και ανελλειπείς από την Ελληνικήν  Κυβέρνησιν, όθεν εις το εξής αυτή μένει κύρια όλων των ανωτέρω ειρημένων κτημάτων καθ’ ά αποξενωθείς από πάσαν κυριότητα επ’ αυτοίς εφ’ ω εξέδοκα το παρόν πωλητήριον. 

Εν Ναυπλίω τη 19 Μαϊου 1834

        Σελίχ μπέγης νομενζαδες             Ιωάννης Μαϊσος

Κατά τω υπαρίθ του πρωτοκόλλου της Υψ.  Αντιβασιλείας7503 και 13628 διατάγματος της Α .Μ. Επικυρούται το παρόν πωλητήριον παρά των υποφαινομένων.

                      Ναύπλιον τη Ιουνίου 1834

Ο επί των οικονομικών Γραμματαύς της επικράτειας

Ν. Γ. Θεοχάρης

Ο επί του Βασιλικού Οίκου    και επί των εξωτερικών Γραμματεία

της επικράτειας

Ι Ρόδιος

            Δια το ακριβές  της αντιγραφής

           Υπογραφή και σφραγίδα  

 Πηγή: «Γ. Α. Κ. -Κεντρική Υπηρεσία «Εθνικά Κτήματα» Μικτής ελληνοοθωμανικής Επιτροπής Φ. 72»

Αντιγραφή και επιμέλεια των κειμένων από φωτο-αντίγραφα:

Θωμάς Ζέρβας/lavanitsa.gr

 

 

[1] Τα ψηφιακά  έγγραφα που υπάρχουν στο Αρχείο είναι σε φώτο-αντίγραφα

[2] Η περιφέρεια της δεξιάς όχθης του Σπερχειού απελευθερώθηκαν διά των όπλων και τα κτήματα η ελληνική Κυβέρνηση τα κατέστησε Εθνικά Συνθήκη του Λονδίνου 1833 και δεν μπορούσαν να τα πουλήσουν.

[3] Αντίθετα τα κτήματα της αριστερής όχθης παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα, με τη συνθήκη του Λονδίνου, έναντι αδρής τιμής και μπορούσαν να τα πουλήσουν.