Διεκδικήσεις κτημάτων, βοσκημάτων-λιβαδιών στη Φθιώτιδα
Τσουκαλαίοι: Αναγνώστης Τσουκαλάς και Καλαμάρας Α.Τσουκαλάς
Ο Α. Τσουκαλάς, ο οποίος κατάγονταν από το Αιγυπτοχώρι σήμερα Καλλιθέα, ήταν δημογέροντας του χωριού. Από το 1835 και μέχρι το 1837, ασχολήθηκε και απασχόλησε με πολλές επιστολές την Μικτή Ελληνοοθωμανική Επιτροπή Οθωμανικών κτημάτων και γενικά τις επιτροπές των Εθνικών κτημάτων, με ογκώδη αλληλογραφία και κάποιες από αυτές απευθυνθήκαν όταν δεν εύρισκε το δίκιο του και προς τον Όθωνα. Ήλθε σε προστριβές με πολλούς της περιφέρειας, διεκδικώντας κτήματα και λιβάδια σε Αγά, Πλατύστομο, Αρχάνι, Κούρνοβο, Μάκρυση και Βαρυμπόπη, κυρίως για τα κτήματα της περιοχής Σοφού και Νέλη. τα οποία ισχυρίζονταν ότι τα έχει αγορασμένα από τους Οθωμανούς ιδιοκτήτες, για τα οποία, όπως ισχυρίζονταν χάθηκαν χοτζέτια και Ταπία, με τα οποία τα είχε αγοράσει.
Από το 1839 και μετά, τις παραπάνω διεκδικήσεις αναλαμβάνει, με τον ίδιο ρυθμό, ο Καλαμάρας Α. Τζουκαλάς, γιός του Αναγνώστη, ο και μετέπειτα Δήμαρχος Μακρακώμης επί σειρά ετών και μέχρι το 1847. Ο Καλαμάρας Α, Τζουκαλάς στις εκλογές του 1847, σύμφωνα με το πρακτικό της εφορευτικής εκλογικής επιτροπής, διορίσθηκε πρόεδρος της επιτροπής, υπεύθυνος επί της κάλπης και παρόλο που ήταν υποψήφιος Βουλευτής. Εξελέγη 3ος κατά σειρά βουλευτής Φθιώτιδος.
Κάποιες από τις επιστολές τους που ακολουθούν, αν και είναι ένα μικρό μέρος από τις υπάρχουσες, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον για κάθε ερευνητή, διότι περιέχουν ιστορικές πληροφορίες για τα διαδραματιζόμενα εκείνης της εποχής, στα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του ελληνικού κράτους, όπως αυτοί τα έβλεπαν από τη δική τους σκοπιά και τα συμφέροντά τους.
Παρόμοιες διεκδικήσεις Εθνικών κτημάτων, με την παραπάνω αναφερόμενη διεκδίκηση της οικογένειας Τσουκαλά που απασχόλησαν την Μικτή Ελληνοομαθωμανική επιτροπή δεν είναι η μοναδική, αντίθετα, ως τέτοια μεγάλη αναφερόμαστε σε άλλο κεφάλαιο αυτή του Ι. Κωλέττη, υπάρχει και αυτή του Δ. χατζίσκου, σημαίνοντος προσώπου της κοινωνίας, πρόεδρος της επιτροπής Εθνικών κτημάτων, Βουλευτής της περιοχής επί σειρά ετών, διετέλεσε και πρόεδρος της Βουλής και άλλοι κατέχοντας υψηλές θέσεις στη Φθιώτιδα. Όλοι ισχυρίζονταν ότι είχαν ήδη, άλλος πολλά και άλλος λίγα, προαγοράσει τα κτήματα από το 1829, δηλαδή κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Ενώ οι κάτοικοι των χωριών που ζητούσαν να αγοράσουν τα κτήματα των προγόνων τους για να θρέψουν τα παιδιά τους έβρισκαν τις πόρτες κλειστές και ας λιμοκτονούσαν. Οι ίδιοι αυτοί πολίτες, κατά την διάρκεια της επανάστασης, εκτός από τη συμμετοχή τους στον αγώνα, κάποιοι διέθεσαν και τις περιουσίες τους ενισχύοντας τα στρατόπεδα της περιοχής για την απελευθέρωση της πατρίδας .
Για να δείτε περισσότερα pdf →ΕΔΩ
